We zijn na een vlakke wandel etappe aangekomen in L’isle D’abeau. Hotel Campanile. Voorbij Lyon en we zijn nu officieel in zuid Frankrijk. Het is warm, maar met een noordelijke wind goed te doen. Er zijn vaste rituelen ontstaan, route planners, reserveringen van hotel of camping, brood halen, worst en kaas, water. Ja er komt wat bij kijken. Ik heb me gedrukt bij veel van het regel werk. Had het gevoel dat ik al mijn energie moest sparen voor het fietsen. Na na twee weken denk ik dat ik goed kan volgen en neem weer wat taakjes op me. Eén ding ben ik blijven doen. Koffie! Christ is verhelst op zijn kop koffie. Zonder koffie ’s morgens wordt niet vertrokken. Na 20km wordt abrupt gestopt voor koffie. Vaak met gebak. Mjammie! De smaak van koffie uit de percolator heeft hem te pakken. Weg met dat gepruts met een filter. Christ zorgt voor de koffie en het vuur. Ik neem de nobele taak op me om het apparaat van water en koffie te voorzien. Dit pracht staaltje teamwork levert voortreffelijke koffie op. Morgen een zware heuvel etappe. Ik las deze term bij een verslag van de Giro. Ik bevestig: heuvels kunnen er ook stevig in hakken. We zitten op schema. Zondag start week drie. Woensdag hopen we in Arles aan te komen. Van hieruit vertrekt zaterdag avond de bus terug naar NL. Donderdag en vrijdag maken we dan, zonder bagage, een rondje Camargue. Het zit er nog lang niet op, maar het einde is inzicht. Vanavond naar S10 kijken, lekker slapen en weer optijd op om een paar heuveltjes te slechten. Foto:Arles is waar de groene en blauwe lijn kruisen.
Hans
