Brieven aan Paul
Woensdag 23 augustus 2023
Beste Paul
Ik zit in de schaduw van enkele bomen Camping Panorama, op een kleine heuvel nabij Avelgem. Vanmorgen vertrokken uit Kortrijk zo’n 55km. Een mooie route geslingerd door een glooiend landschap met korte en vaak pittige heuveltjes. Er worden hier veel wielerwedstrijden gereden. Langs de wegen stonden hekken klaar voor een volgend event. De Oude Kwaremont ligt hier vlak bij. Ik mag hopen dat onze koers deze uitdagingen niet aan doet. Ik heb genoeg kasseistroken gepasseerd, kwam er telkens weer ondersteboven vanaf. Klimmetjes zijn ok, met een rustige kadans omhoog dat is prima.
Ik voel me prima gezond, wat knapt een mens hiervan op. Enkele dagen geleden Paul, zat ik er volkomen door heen. Nu is er zowaar een nieuwe Hans op gestaan. Nou ja Theo snelt elke heuvel vol op. Bert pedaleert als een diesel moeiteloos over de kronkelende paden. Nog steeds bungel ik aan het elastiek. Maar ik voel me goed. Daar gaat het om Paul.
Onderweg spraken we over het middellandse zee gevoel. We missen het wel. We missen het doel, de veranderende omgeving, culturen. Luxemburg uit, Frankrijk in, verlaten dorpen met brood automaten.
Deze ronde is anders, mooi, prachtige paden. Maar ook mensen die geen boeh of bah zeggen. Hevig geconcentreerd ons te gemoed fietsen en stoïcijns passeren. Vlamingen.
Paul, nu we besloten hebben om max zestig kilometer te koersen gaan we ons einddoel Maastricht niet halen. Leuven wordt onze eindbestemming. Vandaar gaat een trein naar Turnhout. Theo en Bert fietsen dan vandaar terug naar Goirle. Ik ga vanuit Leuven met de fiets naar Brussel. Daar woont mijn zoon Wouter, samen met Lili en hun zoontje Lou. Lou wordt zondag één jaar. Ik zal op zijn feest zijn.
Morgen wordt een echte heuvel klassieker. Ben benieuwd. Jij zou genieten van zo’n dag, Bert ook. Theo gaat waarschijnlijk als een razende Roeland tekeer.
Ik overleef.
Aan het elastiek.
Tot morgen Paul, dan laat ik je weten hoe ik me voel na een pittige heuvel etappe.
Groet
Hans
Op de Begeleidende foto staan wij bij het standbeeld van Jef Planckaert.
Wielrennen is hier een dingetje.
Top stukje weer pa! En wij zijn zeer blij met dat bezoekje, awesome!!
Ik doe het voor Lou, dat begrijp je wel. 🙂
Mooie foto van jullie, mooi bericht ook, Hans. Jammer dat de Vlamingen onderweg jullie niet toejuichen.
Mooi werk mannen. Zet ‘m op!