Brieven aan Paul
Donderdag 24 augustus 2023
Beste Paul
Worst gestolen! Bij het ontwaken bleek dit belangrijk onderdeel van ons ontbijt verdwenen. Gelukkig beschikten we nog over een sterke bak koffie. De notoire dieven hadden blijkbaar alleen trek in de worst. Direct vanaf de camping reden we stijl omhoog. Kleinste verzet, minimale snelheid tegen het omkiepen aan. Theo snelt vooruit, Bert haalt me in. Ik laat me niet gek maken. Rustig eigen tempo, vind de cadans die bij je past. Bijna boven, oops een puist als toetje. Dat wordt lopen. Tweehonderd meter met de fiets aan de hand. Een mooie opening van de dag.
We reden elke week naar Arnhem Paul, anderhalf jaar lang. De A73 was pas in zijn beginstadium van aanleg. Het noordelijk deel aansluitend op de A50 kon worden bereden. Zuidelijker volgden we een kriskras route door de Peel. Ik ben ergens de uitlaat van mijn auto verloren. Ligt er misschien nog, als een relikwie uit een vervlogen tijd. Naar mate de maanden voorbij vlogen konden we stukjes A73 bijvoegen aan onze wekelijkse route. Jij had een nieuwe lease auto Paul en je liet mij rijden. De autoradio had jouw aandacht. Deze kon radiozenders aan elkaar koppelen. Voorheen was het zo dat als je Hilversum drie aan het beluisteren was, je onderweg drie of vier maal een nieuwe zender moest zoeken om Hilversum drie te blijven volgen. Deze radio kon je leren dat zenders elkaar overnamen zodat je ongestoord Hilversum kon blijven volgen. Ouwe meuk Paul. Jij zult intussen zijn overgestapt op DAB in een Tesla. Ik schat in dat je Tesla rijdt. Je was altijd al in voor nieuwigheden.
We zijn 10km op weg. In Ronselen bij het station, waar de toiletblokken zijn vergrendeld vanwege ernstig vandalisme, schuilen we voor de regen. Alle drie staren we naar ons mobiel. Bert volgt de regenradar, Theo bekijkt de route, ik type deze brief.
We volgen hele stukken uit de ronde van Vlaanderen. Namen van winnaars zijn op de straat gekalkt. Ik heb aangegeven onder geen beding de muur van Gerardsbergen te beklimmen. Kopse stenen als een muur zo stijl, zelfs met de fiets aan de hand een loodzware opgave.
Het is regenachtig. Typisch voor een Vlaamse klassieker. Je had hier genoten Paul, stijle klimmetjes, m’n voorwiel kwam los. Eenmaal reed ik op kop. Een oude treinbaan, licht stijgend. Daarna heb ik mijn eigen rol weer opgepakt. Je kunt de koers naar hartelust uitbreiden met klimmetjes, uitdagingen genoeg Paul.
We zijn aan gekomen in Gerardsbergen, een vakantiehuis. Geen tent met dit druilerige weer. We hebben het verdiend.
Groet van een oude vriend
Hans
