Brieven aan Paul
Zaterdag 26 augustus 2023
Beste Paul
Mijn benen gloeien, ik weet nu wat verzuring is. Na een redelijke etappe gisteren waar ik me voornamelijk slap voelde en verlangde naar een bed, deed deze me goed. We hebben niet zolang gekoerst. Zo’n veertig kilometer, peulenschilletje. We zijn gestart met wat pittige beklimmingen. Muurtjes zo gezegd, nooit lang wel stijl, vaak een puistje op het einde als je net denkt er te zijn. Soms wilde ik dat ik jouw benen had Paul. Je zou die puistjes op snellen, je omdraaien en nog een keer bedwingen. Allemaal lachend met een grote glimlach.
Bert en Theo zijn aan elkaar gewaagd, nemen minimaal honderd meter op mij tijdens een klim. Ze letten goed op me, kijken regelmatig om. Ik voel me geen blok aan hun been, net zo als wij een rondje deden. Jou ging het ook nooit om snelheid. Genieten van het moment, dan maar wat langzamer met Hans op sleeptouw. Toch Paul?
Een van de eerste keren dat ik je zag was je verrukt van het R3 systeem. Pas op de markt. Je kon door de schermen heen bladeren zonder transactie codes, van module naar module. We hebben er samen met verbazing naar gekeken. We bladerde heen en weer en genoten van het uitzicht.
Het zit erop Paul, welzijn aangekomen op camping Berg en Dal in Loonbeek nabij Leuven. Morgen spitsen onze wegen. Bert en Theo nemen in Leuven de trein naar Turnhout. Vandaar fietsen ze naar huis in Goirle. Ik fiets naar Brussel, mijn zoon.
Hier in Loonbeek wordt dit weekend de EK motorcross gehouden. We kregen van de campingeigenaar oordopjes. Overdag luidruchtige muggen, gejank. Vanavond volgt een feest met luide muziek. We gaan het zien, eh horen. Een van de eerste dagen sliepen we langs een autoweg, een andere nacht vlak bij een metaal verwerker die dag en nacht door werkte. Prima arbeids-ethos, voor de nachtrust iets minder. Afgelopen nacht sliepen we vlak langs het spoor. De TGV snelde op en neer. Voordeel was dat het nachts rustig was.
Dank allen voor het volgen van deze blog. Jullie aanmoedigingen waren meer dan welkom. Niet zo heroïsch als het vorige jaar, maar een leuke, actieve trip was het zeker.
Vergeef me de spel en stijlfouten. Typen op zo’n klein telefoontje met een tool die meedenkt en suggesties voor me invulde is niet ideaal.
Wie weet spreken we elkaar volgend jaar weer Paul. Straks swipen we door de foto’s en berichtjes en genieten van de uitzichten.
Groet van een oude bekende
Hans, ook namens Bert en Theo
Nou mannen goed thuis! Vannacht thuis alleen maar vertrouwde geluiden, heerlijk!
Hans, je hebt echt schrijverstalent. Ik begrijp echter niet dat je tijden je fysieke zware tocht ook nog eens zware Russische literatuur gaat lezen. Je vraagt veel van jezelf. ;-)) Nu genieten van de alledaagse rust!
Haha dank je Ans, zo zwaar zijn de boeken niet hoor. 😉
Bedankt Hans, ik heb genoten van jouw verslagen.
Wel thuis mannen!